De Chauffeurs Vereniging Friesland 25 jaar

De Chauffeurs Vereniging Friesland, (CVF) bestaat alweer 25 jaar, dus feest in 2009! Er is veel gebeurd in die jaren en dat hadden we niet gedacht, want vaak bestaat een chauffeursvereniging een paar jaar en is de lol er weer af, tenminste, dat werd mij destijds gezegd. Vanaf het begin liep het met de CVF al goed.

Eerst zal ik mij even voorstellen, mijn naam is Klaas Hoekstra , 60 jaar jong, al 36 jaar getrouwd met Jannie. Wij hebben 4 prachtige dochters en 8 kleinkinderen. Mijn vader had een groothandel in groente en fruit, vandaar dat ik ben opgegroeid in de vrachtwagens. Mijn vader verkocht de zaak en sinds 1973 zit ik op de bus, eerst bij de FRAM, dan VEONN, NoordNed, Arriva en nu Connexxion, leve de aanbestedingen.

In 1983 vroeg een chauffeur uit Noord-Holland mij, jij moet eens meedoen aan een behendigheidswedstrijd bij ons in Zwaag, op het terrein van de veiling. Laat dat nu de plaats zijn, waar mijn vader fruit kocht en waar ik als jongetje al achter het stuur zat. Dus ik deed mee op de bus en werd derde en daarmee geplaatst voorde NK in Zwolle. Dit was zo’n mooi evenement, ik dacht bij mezelf, dat moet in Leeuwarden toch ook kunnen. Dus eerst geïnformeerd wat er nodig was voor zo’n evenement, dat was een plein, Fl.1000,- en een boekje waar het programma in kon en wat advertenties, dat leverde geld op.

Mijn vader werkte inmiddels bij de AGOVerzekeringen, wat nu Aegon is, en hij zei: 'dan moet je die PR man hebben'. Een kwartier later was het klaar, de AGO betaalde de Fl. 1000,- en drukte het boekje.
Daarnaast de gemeente Leeuwarden opgebeld en zij stelden direct het Zaailand, een plein in het centrum van Leeuwarden, beschikbaar.

Zo is het eigenlijk altijd gegaan met de CVF. In 1983 organiseerden Jannie en ik het eerste evenement, het was toen dus nog geen vereniging, het werd een groot succes. Er waren chauffeurs die vroegen of ze lid konden worden. Vandaar dat we 14 februari 1984 de CVF hebben opgericht.
Er kwamen vragen van andere plaatsen: 'Kunnen jullie bij ons ook zo’n evenement organiseren?'. Zo organiseerden wij traditioneel ieder jaar een evenement in Leeuwarden en een in een andere plaats.
Zo zijn we in Drachten, Franeker, Sneek, Haulerwijk, twee keer een groot evenement in het Thialf stadion, waar 20.000 mensen op een dag kwamen, enz. enz.

Ook zijn we in andere provincies geweest, want we hebben twee grote evenementen in Groningen georganiseerd. En we waren met onze behendigheidsbaan in Laarbruch Duitsland voor de TUV.

We hebben bijna altijd een behendigheidswedstrijd voor beroepschauffeurs bij onze evenementen. Dat is een echte competitie met voorrondes door het hele land. De beste chauffeurs plaatsen zich voor de NK en de besten van de NK plaatsen zich voor de WK.

In het begin was er de NCKB, het overkoepelend orgaan in Nederland, zij organiseerden met een vereniging de NK. De NCKB was lid van de UICR, de UICR organiseerde met een land de WK, zo zit het een beetje in elkaar. Ik heb 4 keer een NK mogen organiseren, 2 keer bij het FEC in Leeuwarden, 1 keer in Thialf en 1 keer in Groningen.

Helaas ging het fout met de NCKB, dus was er geen NK meer. Dat was jammer, want het waren mooie chauffeursdagen waarop je weer oude bekenden zag en met het échte chauffeursgevoel. Als jullie weten wat ik bedoel.

Omdat wij met onze Scania veel op andere evenementen kwamen, hadden we veel contacten met andere verenigingen. En zo vroegen deze verenigingen mij in 1994 of ik niet weer een overkoepelende vereniging wilde oprichten, zodat die gezelligheid weer terug kwam. Omdat ik druk bezig was met ons nieuwe clubgebouw, dat in 1995 klaar was, heb ik dat eerst afgemaakt.

In 1996 heb ik 31 chauffeursverenigingen bij elkaar gehaald bij Mercedes in Utrecht en gepeild, wat zij ervan vonden. Dit werd een groot succes, ze wilden eigenlijk direct al beginnen, zo werd het Overkoepelend Orgaan Chauffeursevenementen, (OSC) opgericht, waar ik voorzitter van werd.
Helaas werd ik in 2000 behoorlijk ziek, een burn-out, dus moest ik met veel activiteiten stoppen. Tsja, wat wil je als je al jaren 100 uren in de week draait; 40 uur op de bus en daarnaast altijd met de verenigingen bezig.

Inmiddels was er iets bijgekomen, want in 1989 gebeurde er een verschrikkelijk dode hoek ongeluk in Leeuwarden. De Leeuwarder Courant wilde daarover een interview met mij, want de dode hoek speelde toen nog niet zo als nu. Naar aanleiding van dat interview kwamen er allemaal vragen; of ik niet meer wilde vertellen over de dode hoek op scholen enz. Dit vond ik zo belangrijk, daar ben ik toen mee aan de slag gegaan. We hadden de Scania met oplegger al, er zou een gebouw moeten komen, er moest een film gemaakt worden, zodat we op de film en met de Scania de mensen voorlichting konden geven.

Van 1989 tot 1995 ben ik bezig geweest, om de benodigde Fl. 350.000,- bij elkaar te krijgen. Dat lukte en in 1995 hebben we de eerste ScanTri Hal ( Scan van Scania en Tri van Triangel, ons clubblad) geopend.

Een leraar vroeg: 'Kunt u niet met de truck naar de school komen?' Dat was een goed idee. De eerste 5 jaar reed ik al mijn vrije dagen naar scholen door heel Nederland. Echt pionieren, ik sliep op een stretcher achter in de oplegger. Als je als buschauffeur een weekend werkt, dan ben je in de week 2 dagen vrij en die was ik dus altijd weg. Een groot succes, maar omdat je de evenementen ook organiseert en de Triangel ook in elkaar zet, blijft er totaal geen tijd voor jezelf over, maar goed dat Jannie er achter staat, want anders was het allang verkeerd gegaan.

Jannie beheert de ScanTri Hal, waar het ook steeds drukker wordt en sinds 2008 hebben we een nieuwe ScanTri Hal, waar heel veel activiteiten zijn die met de chauffeurswereld te maken hebben.

Want tussendoor had ik het langste konvooi van de wereld ook nog georganiseerd, met 730 trucks en bussen door Leeuwarden, 1200 bejaarde mensen in de bussen en gehandicapte mensen in de trucks.

In 1999 organiseerde ik een evenement door heel Leeuwarden met een lengte van 8 kilometer , vanwege ons 15 jarig bestaan, 2 jaar mee bezig geweest en toen ging het fout met Klaasje. Nu snappen jullie ook, waarom die burn-out er was in 2000, het kon bijna niet anders. Alles moest ik aan de kant zetten, want anders ging het fout, dat heb ik gedaan, behalve natuurlijk de CVF, want dat hoort bij mijn leven, dat pakken ze me niet af.

Maar zo langzamerhand begint het weer erg druk te worden, ons Veilig Verkeers Project, (VVP) gaat fantastisch en in 2000 hebben we er een DAF Super Space Cap bij gekocht, met een nieuwe scholingstrailer er achter. Dit dankzij subsidie van o.a. het Ministerie van Verkeer en Waterstaat en de provincie Fryslân en andere sponsors. In deze oplegger kunnen 40 kinderen zitten, zo hebben we zo’n 500 kinderen per dag in de wagen. We doen dit belangrijke werk met 10 vrijwilligers, die soms een hele week het land in zijn, van Roermond tot Delfzijl.

In 2004 hebben we er dankzij subsidies nog een DAF Space Cap bijgekocht en het is nu zo, de beide DAF’s rijden alle dagen en de Scania moet soms ook nog rijden, wij hebben nu al 3 jaar lang, 40.000 kinderen en ouderen per jaar in de wagens gehad.

Het is geweldig wat de jongens doen. Waar gebeurt het nog dat er alle dagen twee mensen voor hun vereniging onderweg zijn en dat voor een klein vergoeding? Maar ze vinden het gewoon heel mooi werk.
Ik ben echt heel trots deze mensen. Ook Jannie is er alle dagen mee bezig, want zij doet de aanvragen en informatie. Het wordt erg gewaardeerd, we hebben van de Provincie Friesland een beeldje gekregen voor dit werk en van de Gemeente Leeuwarden kreeg ik onlangs het Gouden Leeuwtje, zeg maar ere burger van Leeuwarden. Hier ben ik best trots op, maar we doen het met elkaar.

Ook het behendigheidsrijden gaat nog steeds goed, want ik had mij in oktober 2008 geplaatst voor de WK in Turijn. Omdat de OSC geen lid is van de UICR, is er een nieuwe vereniging opgericht en dat is de BCN. (Beroeps Chauffeurs Nederland) De BCN is wel lid van de UICR en vandaar dat we gelukkig weer naar de WK konden. Het is een prachtige reis geworden en Nederland werd Wereld Kampioen op de bakwagen en truckoplegger.

De mensen van de BCN zijn mensen die de gezellige dagen weer terug wil hebben, weer gewoon chauffeurs onder elkaar. Dit spreekt mij enorm aan, vandaar dat wij hier als CVF ook direct lid van zijn geworden en we gaan er met elkaar iets moois van maken. Inmiddels zijn er al verschillende verenigingen lid van geworden.

Eens in de 2 jaar wordt de WK georganiseerd, dus in 2010 weer en nu heeft de UICR de BCN gevraagd, of die WK in Nederland georganiseerd kan worden en de BCN heeft de CVF gevraagd, of wij dat dan willen doen, vanwege ons 25 jarig bestaan. Dat is dus in 2010, in 2012 worden ze in Afrika georganiseerd. Als we de begroting rond krijgen, en dat ziet er goed uit, dan gaat de CVF dat doen in september 2010 in en rond het World Trade Center in Leeuwarden. Zelf hoop ik dat het lukt, want een WK organiseren, is altijd een wens van mij geweest. Het is wel 2 jaar werk, maar ik ga ervoor met mijn bestuur en leden natuurlijk.

In april komen de UICR leden, mensen uit allemaal verschillende landen, ook al naar Friesland voor hun jaarlijkse jaarvergadering. Hier heb ik ook al 4 hele mooie dagen voor hun in petto, dit hadden we al eerder aangeboden vanwege ons lustrum.

Beste mensen, dit was een heel verhaal over wat de CVF en ik zoal doen, je ziet wel, het is eigenlijk een bedrijf, met alles erop en eraan. Maar als iedereen het zo waardeert en zo achter je staat en dat gaat al 25 jaar zo, dan blijf ik het schitterend mooi werk vinden.

We hebben nu meer dan 400 leden, dus we zijn ook nog de grootste chauffeursvereniging van Nederland. Er is nooit gebrek aan hulp met evenementen, er zijn altijd mensen voor in het bestuur, daar ben ik echt trots op.

Een lang verhaal en ik benook vast nog wel iets vergeten, maar zo hebben jullie toch een indruk, wat ik zoal doe.

Groetjes, en hopelijk tot ziens op een evenement, de koffie staat altijd klaar,

Klaas Hoekstra